"Obliviate" -miniaturka
Idź do strony 1, 2 Następny

PaniSnape

Wiem, że trochę krótkie, ale w końcu to miniaturka Wink

Pisałam przy piosence: Dumledore's Farewell z soundtracku "Harry Potter i Książę Półkrwi"
Życzę miłego czytania!

"Obliviate"

W Zakazanym Lesie, w ponurej jaskini siedziała tajemnicza postać. Był to mężczyzna. Ubrany w czarną szatę, która lekko powiewała na wietrze. Twarz miał schowaną w dłoniach.

Dlaczego On kazał mi to zrobić?

Targało nim poczucie winy, że zgodził się na złożenie Wieczystej Przysięgi Narcyzie. Myśli coraz bardziej biły się w jego głowie, dobrze wiedział, że nie może teraz wrócić, nie w tym momencie, gdy wszyscy myślą, że jest zdrajcą. Tak bardzo chciałby im powiedzieć jak było naprawdę, kto za tym stał i jak do tego doszło. Nie mógł sobie darować, że się na to wszystko zgodził.
Nagle do jaskini weszła kobieta. Była wysoka, oczy miała brązowe, a kręcone, kasztanowe włosy opadały na jej ramiona. Przyodziana była w długą, białą suknię, która tylko nadawała jej uroku :

- Wiedziałam, że to wszystko było zaplanowane. Nie zabiłbyś go z własnej woli.

Snape gwałtownie podniósł głowę i spojrzał na kobietę zdziwiony.

-Skąd….?

- Szłam za Tobą. Nie powinieneś być teraz sam – popatrzyła na Niego chwilę i usiadła na kamieniu obok – Jestem bardzo dobra w legilimencji. Nie zablokujesz przede mną swojego umysłu. Po mimo, że jesteś w tym doskonały. Severusie – położyła mu rękę na ramieniu- Tak musiało być. Draco by tego nie zrobił. Jest na to za słaby.

-Mówisz jak Dumbledore.

- Obowiązywała Cię Wieczysta Przysięga, a wiesz, że jak byś jej nie wypełnił… - tu się lekko zawahała - … to byś już ze mną nie rozmawiał.

- Wiem. Albus też o tym wiedział. Powiedz mi… - spojrzał na Catherin – Co pomyślałaś o mnie jak się dowiedziałaś, że to ja go zabiłem?

- Że to Ty jesteś tak naprawdę najbardziej oddanym człowiekiem Dumbledore’a. Zrobiłeś to na Jego rozkaz. A nie każdy wykonywał Jego prośby, wiesz o tym dobrze.

Patrzyli przez chwilę w dal w ogóle się do siebie nie odzywając. Było słychać tylko bicie ich serc i równomierne oddechy. Nagle Snape odrzekł:

- Catherin? Dlaczego to właśnie musiałem być ja? Jak mogłaś – tu chwilę się zawahał – pokochać takiego człowieka jak ja?

-Normalnie. Ja Ciebie kocham cały czas.

-Nawet po tym co zrobiłem kilka godzin temu?

-Nawet po tym – oparła swoją głowę na Jego ramieniu i przymknęła oczy.

Severus westchnął. Kilka minut później przyuważył, że Jego towarzyszka zasnęła.

Nie mogę na to pozwolić! Nie mogę zniszczyć jej życia! Jest młoda i zdolna. Ja nie zasługuję na nią. Nie po tym co zrobiłem!

Mężczyzna pogłaskał Catherin po policzku, wyciągnął różdżkę, skierował nią na kobietę i wypowiedział jedną krótką formułkę:

- Obliviate…

Położył współtowarzyszkę lekko na ziemi, wyczarował koc i przykrył ją. Pocałował ją lekko w policzek, popatrzył na Nią ten ostatni raz i wyszedł z jaskini by teleportować się u stóp Czarnego Pana.

Ma.TH.i

Ty wiesz, co ja sądzę o twojej twórczości Smile

Genialne

Lennves

Naprawdę niezłe!

Ma.TH.i

prawda?

a ty coś piszesz?

Lennves

PaniSnape

Dziękuję za pozytywne opinie Smile

Na coś więcej.... Hmmm.... Prawie kończę rozdział do opowiadania "Oczami Snape'a" ale to muszę przenieść to tutaj na te forum Wink

Lennves

No to z niecierpliwością czekamy Wink

Ma.TH.i

Ile już masz?

PaniSnape

Takie 3/4 ^^

Ma.TH.i

ooo!! a dużo tego ogółem wyjdzie? Very Happy

PaniSnape

sama nie wiem Very Happy

Ma.TH.i

No ja mam nadzieje, że sporo, bo chcę to przeczytać i żebym za szybko nie skończyła Wink

Lennves

Dodaj chociaż kawałeczek Very Happy

PaniSnape

Nie no...

No dobra... ale tylko mały tyci kawałek oki? Smile

Lennves

Dobrze, przyjmiemy wszystko Wink