Nasze fobie
Idź do strony 1, 2 Następny

Alice

Hm, "o nas". A najwięcej o człowieku mówi to, czego się boi, moim skromnym zdaniem Wink

No i podobno mówienie o swoim strachu zmniejsza jego siłę Cool

Najbardziej boję się ludzi - których przy okazji nie znoszę (mechanizm obronny?) - i emocjonalnego zaangażowania się w związki z nimi.
Druga część może nie powinna brzmieć tak jak brzmi, ale nie jestem w stanie tego lepiej ująć.
Od razu słowem wyjaśnienia - nie mam żadnych traumatycznych przeżyć, bolesnych zerwań przyjaźni/miłości. To we mnie siedzi od 10 roku życia, tak po prostu, przyszło znikąd.

Poza tym:
- wielkich posągów aniołów, zwłaszcza tych ustawionych w charakterze nagrobka
- kościołów. Konkretniej przebywanie we wnętrzu kościoła wywołuje u mnie coś pomiędzy niepokojem a strachem.
- magazynów teatrów, zwłaszcza tych skupiających się na spektaklach dla dzieci (te wszystkie lalki na wieszkach... brrr...)
- figur woskowych

Ma.TH.i

Ja się boję... pająków. nienawidzę tego gadztwa. Na pewno nie powiem, że boję się śmierci, bo bym nawet powiedziała, że wręcz przeciwnie. czego się boję... że kiedyś z mojej winy stanie się coś, co zaszkodzi moim bliskim. Boję się też niepowodzenia w przyszłości...

Sunset

Tak jak większość dzieci boi się potwora spod łóżka, z szafy etc., tak ja za młodu drżałam na myśl o spotkaniu faceta w czarnym kapeluszu i długim płaszczu po zmroku w mieszkaniu. To wszystko wina Freddy’ego Kruegera! I chyba trzyma mnie to do dziś Wink

Alice

@Sunset:
Od pół roku ile razy jestem w kościele widzę takiegoż faceta, w czarnym kapeluszu, długim płaszczu w tymże kolorze i z wkurzającym, pełnym satysfakcji uśmieszkiem na ustach.
Od razu mówię, że to raczej sztuczka mojego porąbanego umysłu, bo widuję gościa w kościołach w całym kraju, a nie tylko w parafialnym (z drugiej strony, nie chodzę do kościoła za często... A do parafialnego to już najrzadziej). I to naprawdę jest przerażające... x.x"

Sunset

Brrr... Mnie w kościele nie było od kilku lat, więc przynajmniej o jedno nieprzyjemne miejsce mniej do spotkania dzisiejszej wersji Freddy’ego ;P

Alice

Hm, dzisiaj byłam ze znajomą załatwić jakieś jej sprawy w szkole, i odkryłam kolejne wywołujące u mnie strach miejsce:

pusta szkoła.

Cisza na szkolnym korytarzu to dla mnie coś tak wybitnie nienaturalnego, że aż miałam ciarki na plecach, kiedy czekałam na koleżankę przed sekretariatem.

Lennves

No to teraz moje:
-panicznie boje się pójścia do dentysty.
-szpinak, to coś strasznego.
-pająki i inne robale - jak widzę to niewiele myślę tylko uciekam z krzykiem "Aaaa zabij ktoś tego robalaaa!!
-być samym w pustym domu, wydaje mi się zawsze, ze coś szeleści i ktoś się ukrywa jakiś morderca Razz

-sala kinowa pusta. Jakiś czas temu byłam z koleżanką w kinie i okazało się, że jesteśmy tylko we dwie na sali. Dziwnie się czułam, bałam się, że ktoś sobie wejdzie i nas powystrzela jak kaczki ect.

Ivy

ja się boję wielkich robali i utraty osoby której kocham. (patrz. rodzina)

Sunset

Mam jeszcze jedną fobię, która dość uprzykrza mi życie... Mianowicie nie zasnę w pokoju, który ma okno bez zasłon. Bez względu na którym piętrze... W moim pokoju przy oknach mam powieszone ładniuchne żółte zasłony i mogę spać w najlepsze, ale gorzej gdy jadę gdzieś na wakacje. Zazwyczaj przy oknach wiesza się tylko firanki...
Bez zasłon mogę zasnąć tylko gdy śpię z moim partnerem ;D Albo facet, albo zasłony - nie ma zmiłuj Wink

Ma.TH.i

wooow, to kiedyś na obozie wymyśliłyśmy, byśmy sobie wyobraziły przed zaśnięciem zakrwawioną twarz w oknie (też nie było zasłon) ale mnie to nie ruszało Wink

Ivy

to nie fobia ... a raczej za dużo horrorów. jak w nocy np. myje zęby. i mam podnieść łeb by zobaczyć się w lustrze . boje sie że kogoś zobaczę w odbiciu Razz

wystarczy że moja kuchnia jest straszna... O.o

Ma.TH.i

Czemu kuchnia straszna?

Ivy

mam cholernie długi i zawsze ciemny korytarz (nie ważne co się zrobi i tak jest ciemno) a wejście do kuchni nie ma drzwi.(kuchnia jest duuuuuża.. prawie 38m) wiec jak idę do pokoju(mam na samym końcu domu) muszę przejść obok kuchni i często mi się wydaje ze ktoś tam stoi... albo zaraz mnie coś zje. nie tylko ja mam taką fobie ( moje koleżanki panicznie się boją nocą mojego korytarza i kuchni) może coś w tym jest ?

Ma.TH.i

Ja pierdziele, to ja się chętnie zamienię, moja kuchnia jest tuż przy pokoju głównym, że tak powiem i jest malutka i milutka Wink

Ivy

nie zamienie się moją straszną kuchnią. moim korytarzem na którym wydaje się ktoś chodzi. moim pokojem który potrafi wystraszyć( a raczej drzwi) oraz przed pokojem... w nocy tam nie chodzę... O_o :p LUBIE MÓJ straszny domeczek ... szczególnie w nocy ... brrr...